het bergdorp

Deze week is er ook een groep nederlanders aangekomen die een rondreis maken door china, of eigenlijk voor de provincie Yunnan. We zijn donderdag uit eten geweest en hebben het grote plein laten zien. Vrijdag zijn ze de stad in gegaan en toen ik met jessy terug kwam van de kleuterschool waren ze hier in huis voor appeltaart die noy had gebakken ( jammie) ook al ben ik hier nog maar 3 weken, vegeleken met mensen die net aankomen ben ik dan ineens best erg ingeburgerd en weet ik al best veel over de stad, de mensen en de cultuur en leer ik al een piep piep piep klein beetje chinees ( hallo, bedankt, die , dat en ja)
Vandaag zijn we met de hele groep naar een bergdorp gegaan en dat was echt fantastisch!! we reden de stad uit , eindelijk geen verkeer, geen getoeter geen herrie!! en de bergen in. Bij een uitkijkpunt zijn we even gestopt om fotos te kijken, weer terug in de auto/ busje kwam ik erachter dat ik mn camera kwijt was, ik druk zoeken en toen toch gestopt en terug gereden. We hebben overal gezocht maar spoorloos, niet in de bus, niet in mn tas, niet in mn zak, niet op de grond bij de uitkijkplek..echt ik snap er helemaal niks van :( 1 groot geluk is dat is gister al mn fotos op mn laptop had gezet en nog gaver was dat ik van een echtpaar in de groep een camera kreeg :D zij hadden er 2 bij zich en ik mocht er 1 hebben! hoe bizar is dat! ik was zo blij en dankbaar!!
in het dorp gingen we eerst naar een tempel, hier wonen ook moniken. Het is een dorp waar mensen van de De'Ang stam wonen. Een aantal mannen deed in klederdracht traditionele dans en zang. Wel een beetje ingestudeerd maar erg leuk om te zien. We liepen rond en zagen de thee plantage, de huisjes waar de mensen wonen en het uitzicht was echt geweldig ( zie fotos) we liepen naar 1 huisje waar we allemaal verden ontvangen met thee en een sort rijst papje/ prutje in een bananenblad, het was best lekker. Daar gingen we wachten op de lunch en had ik pech moment 2 van de dag. Het huis was een houten huis op palen met een houten vloer, rond die vloer was een soort vlonder van bamboe met wat bamboe of riet achtige matten erop. Ik zei tegen iemand die erop wilde stappen, ik weet niet of dat stevig genoeg is, maar iedereen liep erover en het ging best ( op wat gekraak na) ik stond op en wilde naar binnen gaan en liep ook een stukje over dit vlonderachtige vloertje en ja hoor ..KRAK...mn linker been zakte er helemaal door, het kraakte echt enorm en iedereen was gelijk stil en super geschrokken ( de groep bestond vooral uit ouderen mensen) gelukkig had ik niks alleen wat schrammen en kon ik mn been er gewoon weer uithalen...de rest van de dag ben ik niet meer over de vlonders gelopen!
Het was heel leuk om te zien hoe de mensen daar wonen, hoe ze vasthouden aan tradities maar open staan voor toerisme. Ze willen heel graag aan mensen ( en vooal buitenlanders) laten zien hoe ze leven, wat hun klederdracht is, wat ze eten, wat ze geloven, hoe ze het land bewerken...we kregen een chinese lunch en konden daarna nog wat rondkijken, ze leven echt van landbouw, suikermais wordt verbouwd en groene thee, ze hebben varkens, kippen ( hoewel dat niet zo bijzonder is want kippen zie en hoor je echt overal! waterbuffels, ze weven zelf stoffen en maken kleurrijke tasjes, rokken, hesjes en doeken. De hutjes zien er primitief uit, maar als je goed kijkt zie je dat er steeds modernere dingen het dorpje binnen komen. ZO rijden ze op motors, hebben ze een mobiel en staat er in het houten hutje een flat screen tv!
ik heb echt genoten van de rust, de schone lucht, de mooie natuur, de vriendelijke mensen van zowel het dorp als de reisgroep! we eindigde de dag hier in huis met lekker samen eten! ook hadden ze allemaal 'gellandse' Hollandse ( chinese noemen holland geland met een u klank) pullen meegenomen zoals hagelslag, drop, koffiepads, pepernoten en speculaas :)
Sinds vorige week heb ik ook een chinese naar, aangezien Hilda echt onmogelijk is om uit te spreken...in het chinees heb je de karakters dus de tekens ik zal nog even navragen hoe ik dan mn naam schrijf, maar je hebt ook Pinyin dat is geschreven hoe je de karakters uitspreekt dus meer de klanken, in Pinyin heet ik: Shu Xiao Lu ( je spreekt het uit als soe sjouw loe) in het chinees zeg je eerst je achternaam Shu is een veelvoorkomende achternaam hier en hierin komt de oe klank van roer terug, xiao betekend weten en Lu betekend dauw....geen idee hoe ze het precies bedacht hebben maar blijkbaar vonden ze dit bij me passen....